gavjum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gav-jum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Odam koʻp, zich boʻlgan, odam koʻp yigʻiladigan (joy, vaqt haqida). ◆ Denov bozori — Surxondagi eng gavjum bozor. Sh. Xolmirzayev, „Bodom qishda gulladi“ . ◆ Gul-noraning koʻzidan charogʻon, gavjum koʻchalar-da sayr qilib yurgan odamlarning baxtiyor chehralari oʻtar, u uyqu aralash jilmayardi. S. Zunnunova, „Koʻk chiroq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГАВЖУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gavjum
людный, многолюдный; густонаселённый; ◆ ~ joy густонаселённая местность; ◆ choyxona ~ boʻldi в чайхане стало людно.