gir-gir
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gir--gir
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- gir-gir aylanmoq Tez-tez aylanmoq. ◆ Shu mashinaning qulogʻini bura-sang, lagancha gir-gir aylanib, ashula, dutor-tanbur vangʻil/shyveradi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Boshi gir-gir aylanmoq q. boshi gir aylanmoq q. gir. ◆ Bobur kovushning bir poyini kiydi-yu, ikkinchisini kiyishga toqati yetmadi. Uning boshi gir-gir aylanar, havo yetishmay, nafasi qisilar edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГИР-ГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.