giribon
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gi-ri-bon
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\f. o^ejS- yoqa
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Yoqa; boʻgʻiz. ◆ Umar polvon yetib borib, dodxohning giribonidan tutib, qulochkaisshb urib, yerga agʻdardi. K. Yashin, „\amza“ . ◆ Saidiyning zardasi qaynadi va Hamidning giribonidan tutib, ikki-uch silkidi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Saidbekovning zabardast qoʻllari fashist ofitserining giribonidan xippa boʻgʻib oldi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГИРИБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.