giribon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gi-ri-bon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. o^ejS- yoqa
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yoqa; boʻgʻiz. ◆ Umar polvon yetib borib, dodxohning giribonidan tutib, qulochkaisshb urib, yerga agʻdardi. K. Yashin, „\amza“ . ◆ Saidiyning zardasi qaynadi va Hamidning giribonidan tutib, ikki-uch silkidi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Saidbekovning zabardast qoʻllari fashist ofitserining giribonidan xippa boʻgʻib oldi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГИРИБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.