goʻl

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻl

Etimologiyasi

GOʻL b ПРСga [gul] shaklida choʻziq u tovushi bilan kiritilib, "obman", "oshibka" maʼnolarini anglatishi (430), ТжРСga goʻl shaklida kiritilib, "glupets, durak", "slaboumnïy, slabovolnïy" maʼnolarini anglatishi (110), OʻTILda goʻl shaklida keyatirilib, 'har narsaga ishonaveradigan, laqma' maʼnosini anglatishi (I, 201) aytilgan. Koʻrinadiki, bu birlik fors tilida otga teng boʻlib, keyinchadik tojik tilida undan sifat 73 maʼnosi oʻsib chiqkan: 'aldash' — 'aldanaveradigan' kabi. Demak, bu sifat oʻzbek tiliga tojik tilidan olingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. — sodda; nodon, ahmoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Har

narsaga ishonaveradigan; sodda, laqma. ◆ Goʻl odam, n ◆ Ahmad loʻppi, qip-qizil basharasi-dan goʻl koʻrinar, ammo toʻgʻri soʻz, dangshchi bola. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ . ◆ Inspektor yangi boshliqning juda sodda, toʻgʻriro-gʻi, goʻl bir kimsa ekaniga qanoat hosil qildi. N. Aminov, „Suvarak“ .

Antonimlari

ГЎЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻl
легковерный, наивный человек; // простак, простачок, простофиля; ◆ ~ qilmoq дурачить, обманывать, оставлять в дураках.