goʻrsoʻxta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
goʻr-soʻx-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GOʻRSOʻXTA Bu qargʻish tojik tilida goʻr otiga (q.) 'kuy-’,'yon-' maʼnosini angLatadigan tojikcha soʻxtan feʼlining soʻxta oʻtgan zamon sifatdoshi shaklini (ТжРС, 372) qoʻshib oʻzbek tilida hosil qilingan boʻlib,'Goʻringda kuygur' maʼnosini anglatadi (OʻSHL I 202).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
goʻr + f. add. — yongan, kuygan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
qargʻ. Goʻring(da) kuygur. ◆ -Axir, pushaymon qilipti-da, goʻrsoʻxta, — dedi Yoʻlchi, hayratdan yoqasini ushlab. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bozorov degan goʻrsoʻxta Adolatga koʻz olaytirib yuribdi. I. Rahim Chin muhabbat .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГЎРСЎХТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.