goʻsh
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)goʻsh I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]goʻsh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]GOʻSH q. goʻsht
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. — quloq
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Eshitish aʼzosi,
quloq. ◆ Bu soʻzni goʻshi bor odam eshitsun, Oʻzida hushi bor odam eshitsun. Furqat .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]goʻsh II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]goʻsh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]s.t. folk. Goʻsht. ◆ Oʻlganlarning quzgʻun qoʻnar goʻshiga, Choʻq savdolar solay oʻzim boshiga. "Yusuf va Ahmad" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГЎШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.