guftugoʻ
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
guf-tu-goʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
GUFTUGOʻ Odatda guftugoʻ hil- feʼli tarkibida ishlatiladigan bu ot ПРСda [goft-o-gu] shaklida keltirilib, [goftgu] shakliga havola berilgan (425), ТжРСda guftugoʻ(y) shaklida keltirilgan; koʻrinadiki, bu ot oʻzbek tiliga tojik tilidan oxiridagi qavslarga olingan (demak, katnashuvi sharg boʻlmagan) y tovushini tashlab olingan. Bu ot asli 'gapir-' maʼnosini anglatadigan guftan feʼlining (ТжРС,110) guft oʻtgan zamon asosi bilan goʻ hozirgi zamon asosini va boglovchisining u shakli orqadi juftlab tuzilgan boʻlib, 'fikrlashish', 'maslahatlashish' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 200).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[0. — suhbat-
lashish, suhbat; oʻzaro nizo] esk. kt. Gap-soʻzlar; suhbat. Men, soddadsht, bunday guftu-goʻlarga ishonib, Mirzo Yodgor xizmatiga kirdim. Oybek, Navoiy. ◆ Zindon atrofida boʻlayotgan guftugoʻdan ichkaridagi kishan-langanlar, qamab qoʻyilganlar ham ogoh boʻldi. Mirmuhsin, „Tundagi chaqmokdar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГУФТУГЎ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.