gulli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gul-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Guli bor, gul-naqsh solingan, guldor; bezakli. ◆ Gulli doʻppi. Olma gulli piyo-la. tt Ular yaproq gulli chinni kosalardagi qovurma shoʻrvaga non toʻgʻrab ovqatlanayot-ganlarida, Gulsum kirib keldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Ichida guli bor, ichiga gul solib qoʻ-yilgan. ◆ Gulli tuvak. Gulli vaza.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГУЛЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
gulli