gur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Birdan boshlangan shiddatli harakat va undan chiqadigan tovush haqida. ◆ Qushlar gur etib uchdi. Gur etib yonmoq. Gur etib kulib yubormoq. ◆ Hamma gur etib oʻrnidan turib, taʼzim qilganicha qotib qoldi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gur
звукоподр.:
◆ ~ etib разом, шумно, с шумом; ◆ chumchuklar ~ etib uchib ketdi шумно вспорхнули воробьи; ◆ odamlar ~ etib oʻrinlarida turishdi люди дружно встали с мест; ◆ hamma ~ etib kulib yubordi все разом засмеялись; ◆ ~-~ kelib turmoq непрерывно приходить большими группами (о людях); ◆ ~-~ yonmoq сильно, дружно гореть с шумом, с треском.