guvala
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gu-va-la
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Loydan qoʻlda yasalib, oftobda quritilgan, tagi accli choʻzinchoq qurilish materiali. ◆ Guvala qshshoq (quymoq). Guvala devor. m Qishloqdagi paxea devorli qoʻr-gʻonchalar boy, badavlat odamlarniki boʻlib, guva/shdan qurilgan pastak uylar kambagʻal-qashshoqlarning boshpanalari edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Goqqa qaratib solingan uy pesh-ayvoniga guvala taxlab qoʻyilgan edi. X. Sultonov, „Onamning yurti“ .
- Guvala bosh 1) guvalaga oʻxshash choʻzinchoq bosh; 2) dagʻl. ahmoq, nodon. ◆ Vatan xoiniga homiylik qilib, yolgʻon gapirganimi? Eh, guvala bosh. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ГУВАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.