guvohlik
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gu-voh-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shohidlik, koʻrgan yoki bilganlik; guvoh boʻlishlik. Biroq faktlar, hujjatlar, juda koʻp odamlarning guvoh-liklari uning qaysarligini asta-sekin qayirib, nihoyat, bukib qoʻydi. \. Gʻulom, Mashʼal.
2 huq. Guvoh tomonidan berilgan maʼlumot, guvohning aytganlari. ◆ Guvohlik ber-moq. ◆ Ziyodaxon bilan Anzirat xoladan, qolaversa, Sharofat mojarosidan xabardor boʻlgan boshqa odamlardan sudda guvohlik berishlarini soʻradi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГУВОҲЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
guvohlik
свидетельство; свидетельское показание; ◆ ~bermoq давать свидетельские показания, свидетельствовать; ◆ ~ka tortmoq привлекать (кого-л.) в качестве свидетеля; ◆ ~ qilmoq быть свидетелем, выступать в качестве свидетеля.