guvranmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

guv-ran-moq

Etimologiyasi

GUVRAN- 'noaniq, tushunib boʻlmaydigan tovush chiqar-’ U ichida allanima balolarni guvrana-g u v r a n a argimchohni itara boshladi (Oydin). Bu feʼl ’noaniq tovush’ni ifodalovchi guvur-guvur tasvir soʻzidan —ä qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga oʻzlik maʼnosini ifodalovchi —n qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan; —a qoʻshimchasi qoʻshilganidan keyin ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, keyin chalik a unlisi ä unlisiga almashgan: (guvur + a = gu-vura-) + n = guvuran- > guvran- > guvrän-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Noaniq, tushunib boʻl-maydigan ovoz chiqarmoq; noaniq gapirmoq; gʻoʻldiramoq. ◆ Javob eshitilmagach, chol oʻzicha guvranib, koʻchaga chiqdi. X. Sultonov, „Onam-ning yurti“ . ◆ Tashqarida guvranib turgan qoʻzgʻolonchilar ichkari boyetirib kirishdi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Parda ochshshshi bshshn odamlar birdan guvrandi, kimlardir piqir-piqir kul-di. "Yoshlik" .

Antonimlari

ГУВРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

guvranmoq
лепетать (о младенце).