hadeb
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-deb
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tez-tez va davomli ravishda, takror holda; nuqul. ◆ Hadeb kulaverma. Ha-deb bir gapni takrorlamoq. m ◆ Lola Mu-rodjonga tik qaragani yuragi dov bermas, hayajonini bosish uchun hadeb kafti bilan sumkachasining bogʻichini silar edi. M. Xay-rullayev, „Tilla marjoy“ . ◆ Qoʻying, taqsir, sat-ranj ham jonga tegdi, hadeb qolavera-siz. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Hadeb qorinni oʻylash kerak emaye.. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАДЕБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.