hadya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

had-ya

Etimologiyasi

\a. — sovgʻa, tuhfa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Taqsim

etilgan narsa; sovgʻa, tortiq, tuhfa. ◆ Pod-shohning ziyofatiga hamma savdogarlar hadya-lar olib boradi. "Ertaklar" . ◆ Sochiladi sochqi, hadya, toʻyona, Shoʻx bolalar qiy-chuv ilib olmoqda. Mirtemir . ◆ Zokir Faridaga pushti gulli panbarxat hadya qilgan, "shu rangni yaxshi koʻraman", deb bir necha marta aytgan edi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Hadya qilmoq (yoki etmoq) Hadya (sovgʻa) bermoq, tortiq qilmoq. ◆ Munis ham uni yaxshi koʻrardi. Baʼzi narsalarni unga hadya qilgan edi. Oʻ. Umarbekov, „Yoz yomgʻiri“ . ◆ ..hayhotday qoʻshni xonada xonga oqposhsho hadya etgan ulkan soatning taqillashidan boʻlak tovush eshitilmasdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ҲАДЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hadya
дар, подарок; приношение, подношение; ◆ ~ qilmoq дарить, делать подарок или приношение; ◆ men shu kitobni sizga ~ qilaman я дарю вам эту книгу.