haftafahm
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
haf-ta-fahm
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror narsani darrov uqib, tushunib ololmaydigan, fahmi kal-ta; anqov, befarosat. ◆ Mullavachchalar zehni oʻtkirrok, sheriklarini "xushfahm", zehnsiz-larini "haftafahm" deb atashardi. M. Mu-hammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ -Qa-yerdan bilimdon boʻlib qolding, haftafahm!
— Ali tajangning sargʻish moʻylovi titrab ketdi. Oybek, Quyosh qoraymas.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАФТАФАҲМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
haftafahm
тупой, тупоголовый, твердолобый; непонятливый, несообразительный; // тупица, тугодум, тяжелодум; чурбан; ◆ ~, paytava quloq тупица, хлопающий ушами.