haftafahm
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]haf-ta-fahm
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Biror narsani darrov uqib, tushunib ololmaydigan, fahmi kal-ta; anqov, befarosat. ◆ Mullavachchalar zehni oʻtkirrok, sheriklarini "xushfahm", zehnsiz-larini "haftafahm" deb atashardi. M. Mu-hammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ -Qa-yerdan bilimdon boʻlib qolding, haftafahm!
— Ali tajangning sargʻish moʻylovi titrab ketdi. Oybek, Quyosh qoraymas.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲАФТАФАҲМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
haftafahm
тупой, тупоголовый, твердолобый; непонятливый, несообразительный; // тупица, тугодум, тяжелодум; чурбан; ◆ ~, paytava quloq тупица, хлопающий ушами.