hajv

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hajv Hajv ==

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — birovdan kulish; mas-

xara, mazax qilish; satira] Ayrim shaxs yoki ijtimoiy hayotdagi nuqsonlarni kulgi ostita olib, masxaralab aytilgan (yozilgan) ran, jumla, bayt, asar. ◆ Avaz ayrim munofiq, nodon kimsalar xususida hajv aytdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Muqimiyni koʻrganlar kam boʻlsa ham, lekin uni ogʻizdan ogʻizga oʻtib kelgan diltortar gʻazallaridan, kuldirib ichakuzar hajvlaridan taniydiganlar koʻp edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ U devoriy gazetaning redkollegiya aʼzosi edi, progul-chilikka qarshi chiqarilayotgan shoshilinch son uchun uch-toʻrt band hajv yozib borishni iltimos qilishdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Hajv qilmoq Masxarali gap-soʻz, bayt va sh.k. bilan tanqid ostiga olmoq. ◆ UAvaz-ning tili zaharligini, birovni hajv qilish-ga ustaligini biladi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Shoir "Madhiy"ning boʻlsa yana ahvoli maʼ-lum: xonni maqtash, oʻziga yoqmaganni hajv qilish, xotinbozlik, bachchabozlik bilan ovora bir betayin. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Antonimlari

ҲАЖВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

havj

• Inglizcha: satire, humour

Ruscha _ru

hajv
1 сатира; юмор;
2 эпиграмма; насмешка, пародия; ◆ ~ qilmoq высмеивать (кого-л. эпиграммой, пародией и т. п.).