hakkok
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hak-kok
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — sangtarosh, tosh-
tarosh; sayqal beruvchi] Qimmatli toshlar-ni oʻyib, taroshlab, pardoz beruvchi usta. ◆ Xiva yogʻoch, tosh, ganch oʻyib naqsh ishlaydi-gan naqqoshlari, zargarlari, hakkoklari, gilam toʻquvchilari bilan shuhrat qozongan. Gazetadan . ◆ Farhod boʻshasa, koʻngliga kelsa, bir hakkok tosh bitkichlarning doʻkoni qo-shiga borib turadi. "Baxrom va Gulandom" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАККОК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.