halovat

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ha-lo-vat

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

\a. o— lazzat, zavq; hu-zur; yoqimlilik; shirinlik, noziklik

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Tinch, ozorsiz, betashvish holatda uygʻona-digan, yuzaga keladigan his-tuygʻu; orom, rohat. ◆ Gʻazal yozishdan maqsad jonga rohat va dilga halovat keltirishdir. M. Shayx-zoda, „Gʻazal mulkining sultoni“ . ◆ Kim ham aytgandi, oʻrtada farzand boʻlmasa, tur-mushda halovat ham boʻlmaydi, deb. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Zirapcha kirsaham, tish ogʻrisa ham, halovat yoʻqoladi. "Fan va turmush" .

2 Tinch, osoyishta holat. ◆ Shu sokin kecha-ning halovatini buzib, birovlarning uyi-da — qoʻrgʻonida oʻrmalashib yurgan bu yigit kim ekan-a? Gʻ. Gʻulom, „Soyalar“ . Jabbor pol-von polga joy solib yotdi. U tinchib, koʻz yumdi-yu, Juman uxlay olmadi. Negadir ha-lovati qochgan edi. A. Muxtor, Tugʻilish. ◆ Fa-qat Yulduzxonni koʻrdim-u, halovatimni yoʻqotdim, yuragimga xuddi choʻgʻ tushganday. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi“ .

3 Biror narsaning boshqasiga nisbatan "hech gap emas", "chidasa boʻladigan", "buni-si holva" ekani maʼnosini bildiradi. ◆ Bunisi halovat.. shya Qor ham halovat ekan, ertasidan boshlab qattiq qorasovuq bosh-landi.. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲАЛОВАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ot[tahrirlash]

halovat (koʻplik halovatlar)

Sifat[tahrirlash]

halovat

Ruscha ru

halovat
1 наслаждение, удовольствие, услада, сладость; довольство;
2 спокойствие, безмятежность; ◆ bu yilgiyozning hech ~i boʻlmadi 1) это лето не принесло никакой радости; 2) это лето прошло в хлопотах.

Talaffuz[tahrirlash]

  • Chiziqcha: ha‧lo‧vat