halovatli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-lo-vat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Huzur-halovat bagʻish-lovchi. ◆ ..hozir uning koʻnglida bir-biriga zid, asov tuygʻular junbishga kelib, jismu jonini goh bezovta qilsa, goh halovatli kechinmalarga gʻarq etayotgan edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
2 Osoyishta, tinch; sokin. ◆ Halovatli tun.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЛОВАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
halovatli
1 услаждающий, доставляющий наслаждение, удовольствие; сладостный; ◆ ~ orzular сладостные мечты;
2 спокойный, безмятежный; ◆ ~ hayot спокойная, безмятежная жизнь.