halpillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hal-pil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kengligidan kishi qaddiga salqi kelib, osilib turmoq (ki-yim haqida). ◆ Har qadamda dasturxon, qanor-qopday halpillagan koʻk koʻylagi shox-shabba-larga ilinaverib bezor qildi. H. Nazir, „Soʻn-mas chaqmoqlar“ . ◆ Ustida otasining choponi halpillab turardi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
2 Lapanglab yugurmoq, yelmoq; selkil-lamoq. ◆ Arslonqul hovliqib, halpillab, uyga qaytdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Uydan bolaning boʻ-gʻiq chinqirigʻi eilitilib, xotin halpilla-ganicha uyga yugurdi. S. Abdulla, „Obroʻyim toʻkiladi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЛПИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
halpillamoq
1 болтаться, висеть мешком; halpillagan kiyim мешковатая одежда;
2 неуклюже покачиваться, ходить вразвалку; * halpillagan odam неповоротливый, неуклюжий человек.