hamiyatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-mi-yat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Hamiyati bor, hamiyat bilan ish tutadigan, munosabatda boʻladigan. ◆ -Gapingizga qaraganda, hamiyatli, himoyat-li, besh vaqt namozni kanda qilmaydigan musulmon bir kosibning qizi ekansiz, — dedi Oysha yallachi Latifaxonga. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Polvonning esa oʻz bojasidan umidi uzilgan, yolgʻiz shu dilkash, hamiyatli cholga yalinib-yolvorishdan boʻlak iloji qolmagan-di. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ . Dushmanlar-ga berilmagan parcha yer. Oriyatli, hamiyat-li botir er. Habibiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАМИЯТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.