haqoratlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-qo-rat-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Kimsa shaʼniga ha-qoratli ran, soʻz aytmoq, haqorat boʻladi-gan ish, xatti-harakat, qiliq qilmoq. ◆ -Iya, ha, boshqa bilan qovushdik deng, — u koʻzini qisib, qizni haqoratlashga ogʻiz juftladi. F. Musajon, „Huri“ . ◆ Bu oʻtkinchi besh kunlik dunyoda biz yoqalashamiz, qon toʻkamiz, bir-birimizni haqoratlaymiz.. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАҚОРАТЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.