hashar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-shar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[a. — yigʻin, toʻda; yigʻilish, anjuman, maj. qiyomat]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Biror ishni bajarishda koʻpchilikning ixtiyoriy, begʻaraz ishtiroki, ixtiyoriy koʻmagi. ◆ Xalq taomiliga koʻra, choyxonalar hashar yoʻli bilan quriladi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloqsol“ . ◆ Bizning qishloqda buvamning uylari hashar bilan qurilgani esimda. I. Rahim, „Qadriabad odamlar“ . ◆ Shahar va boshqa aholi yashaydigan punktlardagi ariqlarni hashar yoʻli bilan tozalashni uyushtirish darkor. Gazetadan .
- Hashar qilmoq, Hashar tashkil qilmoq, hasharda qatnashmoq. ◆ Ot choptirib, eldan usta yigʻinglar, Eldan hashar qilib, gʻishtlar qoʻyinglar. "Yusuf va Ahmad" . ◆ Qish boʻlsa-yam hashar qilib, hovlini sozladi. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАШАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.