hassakash
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
has-sa-kash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. + f. ,_,*■<! — hassa tu-
tib, yoʻl boshlab boruvchi] etn. 1 Aza yoki toʻyda eshik oldida turib, keluvchilarni kutib oluvchi va kuzatib qoluvchi kishi.
2 Tobutni qabrga eltishda oldinda has-sa tutib boruvchi kishi. ◆ Lopillab borayot-gan tobut, yarmi tepada, yarmi pastda qo-lib ketgan hassakashlar.. uning koʻz oldi-dan ketmas edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАССАКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.