hassakash
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]has-sa-kash
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. + f. ,_,*■<! — hassa tu-
tib, yoʻl boshlab boruvchi] etn. 1 Aza yoki toʻyda eshik oldida turib, keluvchilarni kutib oluvchi va kuzatib qoluvchi kishi.
2 Tobutni qabrga eltishda oldinda has-sa tutib boruvchi kishi. ◆ Lopillab borayot-gan tobut, yarmi tepada, yarmi pastda qo-lib ketgan hassakashlar.. uning koʻz oldi-dan ketmas edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲАССАКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.