havaskor
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ha-vas-kor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]HAVASKOR Bu sifat tojik tilida 'koʻr-koʻrona berilish' maʼnosini anglatadigan arabcha xavas otiga (АРС, 863) tojikcha -kor koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'berilib havas qiluvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 669). Bu sifatdan oʻzbek tilida havaskorlik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a. + f. jLS,^>d — havas qiluvchi, qiziquvchi; ishqiboz
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Biror nar-saga qiziqadigan, uni yaxshi koʻradigan (shaxs); havasmand, havasli, ishqiboz. ◆ Ha-vaskor ovchi. Musiqaga havaskor. m Nabi-gulning aytishicha, bular mahalladagi ha-vaskor sozandalar edi. A. Qahhor, Qanotsiz chittak. ◆ Bu yerda oʻnlab havaskorlar suvga tizzagacha tushib olib, baliq ovlashyapti. Gazetadan . ◆ Yozuvchilikka havaskor boʻlgan yosh talantlarning asarlarini ilgarigidek xom-xatala bosib chiqarishga barham berilgan deyish mumkin. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
2 Kasb, hunar, sanʼat va sh.k. boʻyicha mashgʻulotlar olib boradigan maxsus toʻgarak qatnashchisi (asosan yoshlar haqida). ◆ Tikuv-chilar artelining havaskor sozandalari toʻgaragi butun sostavi bilan kelgan. A. Qahhor, „Toʻy“ . ◆ Birinchi mashgʻulotda havaskor shoirlarning sheʼrlari yangradi. Gazetadan . ◆ Bugun havaskorlarimiz televizorda chiqadi. Ularni koʻrmabsan, dunyoga kelmabsan.. Sh. Saʼdulla, „Ikki bilaguzuk“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲАВАСКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.