haykaltarosh

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

hay-kal-ta-rosh

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

HAYKALTAROSH Bu ot tojik tilida 'juda katga tasviriy sanʼat asari' maʼnosini ynglatadigan arabcha haykal otiga (АРС, 867) 'yoʻn-' maʼnosini anglatadigan tojiyuga taroshidan feʼlining tarosh hozirgi zamon asosini (ТжРС, 383) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'haykal yasovchi sanʼat ustasi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 677). Bu otdan oʻzbek tilida haykaltaroshlik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[a. + f. Ju\-

haykal yoʻnuvchi, yasovchi] Tosh, bronza, yogʻoch, gips va sh.k. lardan yoʻnish, oʻyish, quyish yoʻli bilan haykal yasovchi sanʼatkor usta. ◆ Tout shu qadar silliqki, goʻyo haykaltarosh xoʻp hafsala bilan yoʻngan. H. Nazir, „Soʻn-mas chaqmoqlar“ . ◆ Koʻrgazma zalining ekspo-zitsiyalarida keksa haykaltaroshning asar-larini koʻrish mumkin. Gazetadan .

Sinonimlari jism ustalari'Yotiq matn'[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲАЙКАЛТАРОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]