hayotchan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-yot-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yashashga qobiliyatli; yashov-chan. ◆ Hayotchan tuzum. Hayotchan tya.
2 Hayot bilan bogʻlangan, hayotdan olin-gan; xalqchil. Ular [masxarabozlar] ◆ oʻzlarining hayotchan sanʼatlari bilan mehnatkashlarga yoqimli hayajon, dilni yayratadigan begʻubor kulgi, istiqbolga ishonch baxsh etib kelgan. M. Qodirov, „Xalq tomoshalarida urf-odatlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЁТЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hayotchan
1 жизнеспособный, жизнестойкий; живучий;
2 жизненный.