hayron

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hay-ron

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. ^- tong qolgan, mah-

liyo; gangib, dovdirab qolgan] Mohiyat-sa-babiga tushunmay, anglab yetmay qiziqsin-gan, ajablangan holatli; shunday holatda. ◆ Shunday toʻpolonchi bolaning birdaniga yuvosh boʻlib^ qolganini koʻrib, sinfdoshlari hayron edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Xakim aka hayron boʻlib, koʻzlarini pirpirat-di. S. Zunnunova, „Yangi direktor“ .

2 Biror narsa haqida aniq toʻxtam, xu-losaga kelolmagan, garant holatli. ◆ Otabek garangsib qolgan.. bu oliyjanob goʻzalga nima deyishini bilmas, qayerdan soʻz bosh-lashga hayron edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Oʻzini qayonga urishni, jigariday aziz boʻlib qolgan oqkoʻngil, toʻpori yigitni qay-dan axtarishni bilmay hayron edi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

Hayron boʻlmoq 1) taajjublanmoq, hay-ratlanmoq. ◆ Hamma hayron boʻlib, bir-biriga qaradi. P. Tursun, „Oʻqituvchi; 2) nima qi-larini bilmay, oʻylanib qolmoq, esanki-ramoq“ . ◆ Abdurasul yordamga kimni chaqirish-ni bilmay, hayron boʻlib turganda, bozor yoʻlidan bir otliq oʻtib qolibdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . Hayron qolmoq 1) taajjubga tush-moq, hayronlikda qolmoq; sarosimaga tush-moq. ◆ Jallod shunda dorga tortmoq boʻladi, Bu dor tuhmatlardan hazar qiladi. Dor yiqilib, jallod hayron qoladi. "Shirin bilan Shakar"; 2) qoyil qolmoq . ◆ Uning abjirligiga hamma hayron qolar edi.

Sinonimlari

lol, ajab

Antonimlari

ҲАЙРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hayron
1 удивлённый, изумлённый, пораженный, ошеломленный;
2 находящийся в раздумье, на распутье, в нерешительности; растерявшийся; ◆ men ~man 1) я поражен; 2) я не знаю что делать; ◆ ~ boʻlmoq удивляться, изумляться поражаться; 2) не знать, что делать; ◆ kinoga borishga ~ boʻlib turibman, ogʻaynim kelmay turibdi не знаю, идти или не идти в кино, товарищ что-то не идёт; ◆ ~ qoldirmoq удивлять, изумлять, поражать.