hazar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-zar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — ehtiyotkorlik, hushyor-

lik; ehtiyot boʻlish, saqlanish] Yoqimsiz, yomon shaxs, narsa, xatgi-harakat va sh.k. dan jirkanib, oʻzini tiyish; tortish, saqlanish. ◆ Kundoshingning koʻrinishi bayovga oʻxshasa ham, ammo oʻzi pismiq ekan. Bunday odamdan, al-batta, hazar kerak. A. Qodiriy, „Oʻtgan kun-lar“ . ◆ Qayin otangizga aytdim: ..har holda yomondan hazar lozimdir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Hazar qilmoq Jirkanish, yoqtirmaslik, hazar bilan munosabatda boʻlmoq. ◆ Haromdan hazar qilmoq. n ◆ Toʻgʻrisi ham Otabek ichki-likdan qattiq hazar qilar va bu kungacha mayni oʻziga dushman kabi koʻrib kelar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Har bir qadamin-giz odamlarga koʻrinib turibdi. Endi sizdan hamma hazar qiladi. H. Gʻulom, „Toshkent-liklar“ . ◆ Chunki xalq yolgʻondan hazar qiladi. Gazetadan . ◆ Shahzoda undan [boyvachchadan] choʻchqadan hazar qilgandek hazar qiladi. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ҲАЗАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hazar
1 избегание (кого-чего-л., напр. заразы, скверного человека и т. п.);
2 брезгование; брезгливость; ◆ ~ qilmoq 1) избегать; 2) брезговать; ◆ Eshik ochildi, Salimboyvachcha goʻyo bu uyga kirgali ~ qilganday, boshini tiqdi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Открылась дверь и Салимбайбачча, словно брезгуя зайти в эту комнату, просунул голову (в дверь).