hazar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-zar

Etimologiyasi

arab. – ehtiyotkorlik, hushyorlik; ehtiyotlik bilan saqlanish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yoqimsiz, yomon shaxs, narsa, xatti-harakat va shu kabilardan jirkanib, oʻzini tiyish; tortish, saqlanish. ◆ Kundoshingning koʻrinishi bayovga oʻxshasa ham, ammo oʻzi pismiq ekan. Bunday odamdan, albatta, hazar kerak. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Qayin otangizga aytdim: ..har holda yomondan hazar lozimdir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

Hazar qilmoq Jirkanish, yoqtirmaslik, hazar bilan munosabatda boʻlmoq. ◆ Haromdan hazar qilmoq. ◆ Toʻgʻrisi ham Otabek ichkilikdan qattiq hazar qilar va bu kungacha mayni oʻziga dushman kabi koʻrib kelar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Har bir qadamingiz odamlarga koʻrinib turibdi. Endi sizdan hamma hazar qiladi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar.“ ◆ Chunki xalq yolgʻondan hazar qiladi. Gazetadan. ◆ Shahzoda undan [boyvachchadan] choʻchqadan hazar qilgandek hazar qiladi. K. Yashin, „Hamza.“

Antonimlari

ҲАЗАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hazar
1 избегание (кого-чего-л., напр. заразы, скверного человека и т. п.);
2 брезгование; брезгливость; ◆ ~ qilmoq 1) избегать; 2) брезговать; ◆ Eshik ochildi, Salimboyvachcha goʻyo bu uyga kirgali ~ qilganday, boshini tiqdi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Открылась дверь и Салимбайбачча, словно брезгуя зайти в эту комнату, просунул голову (в дверь).