hazilkash

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-zil-kash

Etimologiyasi

HAZILKASH Bu sifat tojik tilida 'ermak tarzida tegajayushk bilan aytiladigan gap yoki qilinadigan harakat' maʼnosini anglatadigan arabcha hazil otiga (АРС, 854) 'tort-' maʼnosini anglatadigan tojikcha kashidan feʼlining kash hozirgi zamon asosini (ТжРС, 284) qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 495), 'xazil qilishni sevadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 673).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

a. — hazil qiluvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Hazil qilishni yaxshi koʻradigan, bir-biri bilan hazillashadigan; hazilvon. ◆ Hazilkash yigit. m ◆ Jabbor hech oʻzgarmagan, studentlik kezlarida qanday boʻlsa — oʻshanday sofdil, hazilkash edi. O. Yoqubov, „Uchrashuv“ . ◆ Biri-biridan bashang, biri ikkinchisidan dilkash, hazilkash, tegajak quvnoq odamlar. I. Rahim, „Taqdir“ . ◆ Bir kuni hazilkash ogʻaynilari: — Moʻylov, aslida rais boʻladigan savlating bor-da. Hozir ham raisdan qayering kam, — deb tegishishdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Har koʻchada, har muyushda uning turli tabaqaga mansub doʻstlari.. hazilkashlari uchrar edi. Oybek, „Navoiy“ .

Antonimlari

ҲАЗИЛКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

hazilkash (koʻplik hazilkashlar)

Tillarda

Hazilkash

• Ozarbayjoncha: zarafatcıl
• Bosniyacha: lakrdijaš
• Fransuzcha: bouffon
• Forscha: دلقک
• Indonezcha: pelawak
• Malaycha: bermain-main
• Norvegcha (bokmål): spøkefugl
• Ruscha: шут (shut)
• : payaso
• Xorvatcha: pajac

Ruscha _ru

hazilkash
шутник; остряк; ◆ ~ odam шутник; ◆ men sening ~ing emasman я тебе не предмет для шуток; ты лучше со мной не шути.