hidlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hid-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Hidni burunga tortmoq; iskamoq. ◆ Quyosh isi anqib turgan boychechaklarni toʻyib-toʻyib hidlagisi kelib ketdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Anvar.. qizning yuzidan oʻpdi va uning toʻz-gʻigan sochlarini toʻgʻrilab, hayotbaxsh kokil-larining muattar boʻyini uzoq hidladi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Otliq.. behilar-dan birining chang bosib yotgan tukini qoʻli bilan artdi, qalpoqli boshini engashtirib, unihidladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲИДЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.