hijo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hi-jo

Etimologiyasi

a. cU-l — hajv qilish; boʻgʻin-lab, harflab oʻqish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. ayn. boʻgʻin. Hunarim, maʼlumingiz, gʻazallar yozish, Baʼzan bir hi-jo qilur qonimga tashna. Gʻ. Gʻulom. ◆ Bun-day ortiqchaliklarga, hijo, qofiya uchun soʻzni atayin qurbon qilishga oʻrin qolmay-di. "OʻTA" .

Antonimlari

ҲИЖО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hijo
уст. грам. слог; // слоговой; ◆ urgʻu oxirgi ~ga tushadi ударение падает на последний слог; ◆ ochiq ~ открытый слог; ◆ ~ga boʻlib oʻqimoq читать по слогам (по складам).