hijo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hi-jo

Etimologiyasi

arab. – hajv qilish; boʻgʻinlab, harflab oʻqish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. ayn. boʻgʻin. ◆  Hunarim, maʼlumingiz, gʻazallar yozish, Baʼzan bir hijo qilur qonimga tashna. Gʻ. Gʻulom. ◆ Bunday ortiqchaliklarga, hijo, qofiya uchun soʻzni atayin qurbon qilishga oʻrin qolmaydi. "OʻTA".

Antonimlari

ҲИЖО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hijo
уст. грам. слог; // слоговой; ◆ urgʻu oxirgi ~ga tushadi ударение падает на последний слог; ◆ ochiq ~ открытый слог; ◆ ~ga boʻlib oʻqimoq читать по слогам (по складам).