hijron

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hij-ron

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

fa. ^1 - tashlab, qoldirib ketish; ajralish, vidolashish; ayriliq] poet. Ayriliq, judolik, firoq. ◆ Bulbul ketdi, gul qoldi, Oʻrtaga tushdi hijron. Yigit ham sogʻinadi, Yor bagʻri loladek qon. H. Olimjon . ◆ Baxtiyor sevgini kuylardi sozim, Oʻlim xanjariga tegdi-yu sindi, Hijron faryodiday sovuq ovozim, Nahot lirikaning yolqini tindi? Zulfiya . ◆ Bir yigit hijroni baʼzan otaning Bagʻrini, doʻstlarim, dogʻ-dogʻ oʻrtar. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ҲИЖРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hijron
разлука, расставание; ◆ ~ oʻti горечь разлуки; ◆ ~ oʻtida koʻymoq (букв. гореть в огне разлуки) томиться в разлуке.