hikmatli
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hik-mat-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Hikmati bor, hikmat ifodali; chuqur mazmunli; sirli. ◆ Hikmatli gaplarga quloq solmoq darkor, Quloq solmoq darkor xalqning soʻziga. A. Oripov, „Yillar armoni“ . Xalqona oʻtkir iboralar, chuqur hik-matli maqollar uning nutqining jonli, yorqin bezaklari edi. Oybek, Nur qidirib. ◆ Millatni faqat ilm-maʼrifatgina ja-holat botqogʻidan olib chiqadi, degan fikrni hurmatlayman. Bunda katta hikmat bor.. koʻp tabarruk zotlar bu xususda hikmatli gaplar aytib qoldirganlar. K. Yashin, „Xamza“ . ◆ Oshpaz yer ostiga hikmatli oʻchoq yasab, quyonni pishirishga kirishdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲИКМАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]hikmatli