hilpiramoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hil-pi-ra-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Silkinib, tebranib yelpingansimon harakatlanmoq; hilp-hilp qilmoq (baʼzi yengil, mayin narsalar ha-qida). ◆ Hamma derazalar lang ochiq. Yengil shabadadan darpardalar hilpiraydi. R. Aziz-xoʻjayev, „Yashil chayla“ . ◆ Uning kichik, tiniq zangori koʻzlariga tikildi, tolalari sha-molda hilpiragan mayin, oltin sochlarini siladi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Kuzatuvchi-lar qoʻlida roʻmolchalar hilpiraydi. I. Raxim, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

ҲИЛПИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

hilpiramoq hilpiramoq

OʻTIL

Ruscha _ru

hilpiramoq
развеваться, реять, трепетать, колыхаться (на ветру); koʻchalarda qizil bayroqlar hilpillaydi на улицах реют алые знамена; daraxtlarning barglari yengil shabada bilan hilpillar edi листья деревьев трепетали от лёгкого ветерка.