hiqildoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hi-qil-doq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Nafas yoʻlining (burun boʻshligʻidan keyin) ikkinchi qismi; ovoz hosil qiluvchi aʼzo (kekirdakka havo oʻti-shini taʼminlaydi va unga qattiq, suyuq moddalar tushishiga toʻsqinlik qiladi).
2 Boʻyinning old qismi; boʻgʻiz, tomoq. Shu vaqt uning \Mutalning] qoʻltigʻi osti-dan uzatilgan qoʻl hiqildogʻidan ombir kabi siqib oldi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
(Joni) hiqildogʻiga kelmoq (yoki yetmoq) q. jon 1. Bu "axborotchi" amaki Halimaning hiqildogʻiga kelgan. U pok-u boshqalar suyugʻ-oyoq, u bilimdon-u boshqalar nodon.. "Uzbekistan qoʻriqlari". U vaqtda mashina yaxshi, toza termas edi. Shermat akaning esa joni hiqildogʻiga kelar edi. A. Hayitme-tov, Shonli avlod. Nihoyat, sen aytgandek, jonim hiqildogʻimga yetdi-da, oʻgʻlingni.. yoʻldan qaytarib qolguvchi ham men oʻzim boʻldim.. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲИҚИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.