hissiyot
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
his-si-yot
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. o! — his-tuygʻular va ularga berilganlik; hissiy holatlar
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Kishi ruhiyatida yuzaga kelgan hissiy holat; shaxsning voqelikdagi narsa va hodisa-larga, kishilarga hamda oʻz-oʻziga boʻlgan munosabatlaridan kelib chiqadigan kechin-malari. ◆ Hulkarning Rohila xolaga rahmi keldi, u ni al/shqanday bir hissiyot hayajonga soldi. J. Abdullaxonov, „Toʻyga kelinglar“ . U ◆ shirin, orombaxsh hissiyotlar qurshovida tunning qanday oʻtganini ham bilmay qol-di. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ . ◆ Bugungi kun yozuvchisi zamonamiz kishisining oʻy-xayollari va hissiyotlarini oʻz qalbida tuy-gan ijodkordir. "OʻTA" . ◆ Kishining ichki hissiyotini yuzidagi oʻzgarishlardan tezda payqab oluvchi Islomxoʻja qizidagi alam-iztirobning izlarini darhol sezdi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИССИЁТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.