hissiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
his-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sezish, his etish qobiliya-tidan mahrum, sezmaydigan; hushsiz. ◆ Nahot jumhuriyat matbuoti Kenjalar singari badxoh, johil, hissiz, kishining kamolo-tini koʻrolmay turganlar qoʻlida boʻlsa! A. Qahhor, „Sarob“ . Shoirni hech taniganmi his-siz dimogʻdor.. A. Oripov, Yillar armoni.
2 Hissiyot, his-tuygʻudan xoli; biror his-tuygʻu uygʻotmaydigan. ◆ Ocherkda qahramon haqida faqat uning planni ortigʻi bilan bajarishi hissiz bayon etilgan. F. Musa-jonov, „Himmat“ . ◆ -Boʻldi.. yigʻlamang, —uning ovozi negadir hissiz, sovuq edi. U. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИССИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hissiz
бесчувственный, неотзывчивый, безучастный, холодный, равнодушный; бесстрастный.