hiyla
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hiy-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. 4_L_^ — ayyorlik, makkorlik; makr, nayrang
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Aldash uchun ishlatilgan yoʻl; aldovchi, chalgʻituvchi ish, tadbir, xatti-ha-rakat; nayrang, firib. ◆ Davron bir necha bor dushman iskanjasiga tushgan, biroq dov-yuraklik bilan yovga chap berib, hiylayu hunar iitatib, gʻolib chiqqan. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ . ◆ Qiz politsiyaning dahshatini yaxshi bilar, ularga koʻp uchragan va koʻp dafʼa turli hiylalar bilan qochgan. Oybek, „Nur qi-dirib“ . Shu maqsadda erka bir kun yotib oldi.
- Hiyla bilan kasallikka oʻzin soldi. A. Muxtor.
- Hiyla qilmoq Hiyla ishlatmoq. ◆ Kampir ularga hiyla qilib yigʻlabdi. "Ertaklar" . ◆ Hiyla qip koʻzing yoshlaysan. Boshmaldogʻing-ni tishlaysan. "Yusuf va Ahmad" .
- Hiylai sharʼiy q. sharʼiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИЙЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.