hoʻ
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hoʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kurs. olm. 1 Uzoqdagi narsani koʻr-satishni, unga ishorani bildiradi. ◆ -Brigadir qayerda? -Hu, anavi paykalda. tya Men sizga aytgan qizni koʻrsataymi? Hoʻ, anavi, oʻrtadagi qora kamzulxik! P. Tursun, „Oʻqi-tuvchi“ .
</a>*33} ™
2 Ilgari boʻlib oʻtgan ish-harakat, hodisa va sh.k. ga ishorani bildiradi. ◆ ..hoʻ, burnogʻi yili seryogʻ, sergoʻsht palovxonni Babuddan osongina undirgan edi. "Mushtum" .
3 Murojaatda diqqatni jalb etish uchun ishlatiladi. ◆ -Hoʻ, ishyoqmas, manglayi qora, — dedi Madrayim navkar oʻshqirib unga. J. Sharipov, Xorazm.
4 Undov soʻz oldidan maʼnoni kuchay-tirish uchun qoʻllanadi. ◆ E, e, yigitcha! Qani, bu yoqqa keling-chi! Hoʻ, barakalla, mulla Suyar! Otasini suyarmi, onasini suyarmi, a? Yo ik-kalalarini ham suyarmi ? A. Qahhor, „Oʻjar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲЎ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.