hoʻ

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hoʻ

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kurs. olm. 1 Uzoqdagi narsani koʻr-satishni, unga ishorani bildiradi. ◆ -Brigadir qayerda? -Hu, anavi paykalda. tya Men sizga aytgan qizni koʻrsataymi? Hoʻ, anavi, oʻrtadagi qora kamzulxik! P. Tursun, „Oʻqi-tuvchi“ .

</a>*33} ™

2 Ilgari boʻlib oʻtgan ish-harakat, hodisa va shu kabilarga ishorani bildiradi. ◆ ..hoʻ, burnogʻi yili seryogʻ, sergoʻsht palovxonni Babuddan osongina undirgan edi. "Mushtum" .

3 Murojaatda diqqatni jalb etish uchun ishlatiladi. ◆ -Hoʻ, ishyoqmas, manglayi qora, — dedi Madrayim navkar oʻshqirib unga. J. Sharipov, Xorazm.

4 Undov soʻz oldidan maʼnoni kuchay-tirish uchun qoʻllanadi. ◆ E, e, yigitcha! Qani, bu yoqqa keling-chi! Hoʻ, barakalla, mulla Suyar! Otasini suyarmi, onasini suyarmi, a? Yo ik-kalalarini ham suyarmi ? A. Qahhor, „Oʻjar“ .

Antonimlari

ҲЎ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hoʻ
= hu 1, 2; Tursunqul qayerda? - Hoʻ, anavi paykalda где Турсункул? - Вон, на том участке.