hoʻngir-hoʻngir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hoʻn-gir--hoʻn-gir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. q. hoʻng-hoʻng. ◆ Ustiga togʻ agʻdarilgan maxdum boshini yana quyiroqqa solib, hoʻngir-hoʻngir yigʻladi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . Qoʻy, yulduzim, qizim, oʻksima, Koʻz namlama, qoʻy hoʻngir-hoʻn-giringni. S. Joʻra.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲЎНГИР-ҲЎНГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hoʻngir-hoʻngir
звуподражание звукам, издаваемым при плаче:◆ ~ yigʻlamoq реветь, рыдать, плакать навзрыд.