hofiza
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-fi-za
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — xotira; esda saq-
lash quvvati) Esda saqlash qobiliyati (q. xotira 1). ◆ Sening hofizang kuchli. n ◆ Zokir ota hozir ham tetik va bardam, hofizasi baquvvat, gapi va qiyofasidan kulgi ari-maydi. M. Qodirov, „Hajv, xanda va qahqa-ha ustalari“ . ◆ Muqimiy hofizasi yaxshi va sermahsul shoirlardan edi. S. Abdulla, „Mav-lono Muqimiy“ . ◆ Koshki edi sizdagi hofiza quvvatining oʻndan biri menda boʻlsa! M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОФИЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.