hoji
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-ji
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. < j-U. — haj qiluvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kaʼbani ziyorat etgan, haj qilgan odam. Maʼsuma beka shogirdlar yuzidagi mamnu-niyatni koʻrib, gap tashladi: -Makkadan koji kelganda ham bunchalik qilinmaydi. Mirmuhsin, Meʼmor. ◆ ..Fuod afandi bandalik qilgandan keyin, hajdan kelayotgan bir oʻzbek hojiga tegdim. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.
2 Haj qilib, Kaʼbani ziyorat qilib kelgan kishining faxriy unvoni, laqabi. ◆ Hoji buva. Hoji aka. shsh -Saroyda na gap, hoji ota? — deb soʻradi Avaz piyolada choy uzatib. S. Siyoyev, Yorugʻlik. ◆ Abdurasulning otasi Pirimqul hojiga qarol boʻlgan ekan. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОЖИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hoji
1 рел. хаджи (мусульманин, совершнеший паломничество в Мекку и Медину); ◆ ~ doʻppi феска (турецкая шапочка); ◆ ~ni Makkada top или ◆ ~-~ni Makkada koʻradi погов. ищи хаджу в Мекке или хаджи видит хаджу в Мекке (говорится, когда близкие соседи или родственники, видящие друг друга редко, встречаются где-л., напр. в отъезде);
2 Хаджи (имя собств. мужское).