hokimiyat

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ho-ki-mi-yat

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

\a..<1 — davlatchilik;

boshqaruv; hokimlik] 1 Davlatni boshqa-rish huquqi; siyosiy hukmronlik; davlat organlarining huquq va vakolati. ◆ Hokimi-yatni qoʻlga olmoq. Ijro etuvchi hokimiyat. Qonun chiqaruvchi hokimiyat. yash Bu orada fevral inqilobi boʻlib, Nikolay podsho taxtdan agʻdarildi. Hokimiyat muvaqqat hukumat qoʻliga oʻtdi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Rayimbek dodxoh Azizbek hokimiyatining tiragi edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Davlat boshqarmasi va uning organ-lari; hukumat. ◆ Qoʻsh hokimiyat uzoq muddat davom etdi.

3 Boshqarish, buyruq berish va sh.k. huquqi, imkoni. ◆ Hokimiyat juda shirin narsa ekan. "Sharq yulduzi" . ◆ Odamning puch, sa-rasi hokimiyat qoʻliga tekkanda darrov ajraydi-qoladi. F. Musajonov, „Himmat“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲОКИМИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

hokimiyat
власть; ◆ sovet ~i советская власть; ◆ davlat ~ining oliy organlari высшие органы государственной власти.