hovuchlab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ho-vuch-lab

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Hovuch bilan, hovuchga olib. ◆ Hovuchlab suv ichmoq. Hovuchlab oʻlchamoq. n ◆ Ziyodaxon.. qopning ogʻzini asta ochib, chelak-ka hovuchlab un soldi.. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Suv topish kerak. Hovuchlabboʻlsa ham sugʻoramiz. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Jon(ni) \yoki yurak(ni)] hovuchlab Qoʻr-quvga tushib, vahima bosib. Odamlar jon qafaslari boʻlgan uylaridan, ajdarning ogʻ-zidan qochgan kabi, jon hovychJlab yuguradi-lar. Oybek, Quyosh qoraymas. ◆ Bu joylardan kunduz kupi yurgan kishi jonini hovuchlab oʻtardi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Bir oz vaqt.. hozir avtomatchi oʻqqa tutib qoladi, deb yuragini hovuchlab yotdi. Shuhrat, „Umr pogʻonalari“ .

Antonimlari

ҲОВУЧЛАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.