hovuz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-vuz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ^j-a. — suv toʻplangan joy, chuqurlik; basseyn; suv idishi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Suv saq-lash uchun xizmat qiladigan, maxsus qa-zilgan chuqurlik. ◆ Chuqur hovuz. Sayoz hovuz. Hovuz kovlamoq. Hovuz suvi. n ◆ Majnun-tolning qurib tushgan shoxlari hovuz boʻyida ivirsib yotar edi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o. ◆ Agarda sardoba ichini yana ham chuqur-lashtirib hovuz qilinsa, bu yerda doimo suv boʻladi. Mirmuhsin, «Meʼmor» . Bogʻning har burchagida oʻzga bir latofat; ariqlarda suv kumushlanadi, maysalardan uqa tutgan ho-vuz, suv bshxan emas, nur bshxan toʻlgan kabi jimir-jimir mavjlanadi. Oybek, Tanlangan asarlar.
2 maxs. Uy shipiga ishlanadigan chuqur naqsh-bezak.
- Hovuzdan hoʻplam Juda oz, arzimagan da-rajada. ◆ Muxtorning sandigʻidagi oltinlar oldida Bekning chervonlari hovuzdan hoʻplam, xolos. H. Gʻulom, «Mashʼal» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОВУЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
hovuz (koʻplik hovuzlar)
- Inglizcha: pond