hurmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hur-moq

Etimologiyasi

HUR- 'vovulla-’, akilla-’. It h u r a r. kapvon utar (Maqol). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli ür- tarzida talaffuz qilinpsh (Devon, I, 177; DS, 626; КРС, 823); oʻzbek tshsh^a suz boshlanishiga h undoshi qoʻshilgan, ü unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: ür- > hür_ > ^_ur_,
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

"Vov-vov", "ak-ak" kabi tovush chiqarmoq; vovillamoq, akillamoq. ◆ It hurar — karvon oʻtar. Maqol . Qorongʻi,

uzoq-yaqinda itlar hurar edi. A. Qahhor, Anor. U ◆ yer-bu yerda xoʻrozlar chaqirgani, yakka-dukka itlar hurgani eshitilardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ҲУРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hurmoq
лаять; it hurar, karvon oʻtar погов. собака лает, караван проходит; соотв. собака лает, ветер носит.