husayni
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hu-say-ni
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
HUSAYNI Bu ot arabcha Husayn atokii otiga (АРС, 174) tojikcha -ū qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'uzumning hasayni navidan koʻra ingichkarok va choʻzikroq navi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 712).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. < a. ^- Hazrati Alining ikkinchi oʻgʻli Husayn nomidan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Uzumning hasaynidan koʻra nozikroq, choʻ-zinchoqroq oʻrtapishar xoʻraki bir turi; shunday hosil beruvchi tok. ◆ Dildor dala shiyponida bir bosh husayni uzumni oldiga qoʻyib, erinibgina gʻujumlab yeb oʻtirardi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Tokning toifi, nimrang, husayni, qirmiska.. kabi navlarini oʻstirish maqsadga muvofiq. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲУСАЙНИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.