hushtak

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

hush-tak

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

1 Havoni puflab chiqarish yoʻli bilan chalinadigan asbob, moslama. ◆ Sopol hushtak. Militsioner hushtagi. n Yoʻlchi uni Ibolani

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

◆ ovutish uchun, toldan bir novda kesib olib, kichkina hushtak yasadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Ana shunday asbob, moslama yordamida yoki lab va tishlar orasidan havo chiqarib hosil qilingan tovush. Koʻcha qorovuli hush-tagini eshitib toʻxtadi. m ◆ Odamlar no-rozilik bilan qarsak chalishar, zalning chek-ka-chekkalaridan hushtak ovozlari eshiti-lib qolardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Tursunboy ikki barmogʻini ogʻziga ti-qib, hushtak chaldi. S. Ahmad, „Ufq“ .

3 Biror taʼsir, tabiiy hodisa tufayli hosil boʻladigan, hushtakka oʻxshash tovush. ◆ Toʻsatdan devordagi radiokarnay hushtak chalib, keyin xirillay boshladi. "Mushtum" . ◆ Qaldirgʻochning tashlandiq uyasidan.. ingich-ka hushtak ovozi chiqardi: izgʻirin berki-nib olib, shoʻxlik qilayotganga oʻxshaydi. Choʻl-pon, „Kecha va kunduz“ . ◆ Kuchli shamol daraxt shoxlarini bir-biriga qasir-qusur urib, hushtak chaldi. Y. Muqimov, „Matonatli kishilar“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲУШТАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

hushtak

Ruscha ru

hushtak
1 свист; ◆ ~ ovozi свист; ◆ ~ chalmoq свистеть; насвистывать; ◆ ~ bermoq дать свисток, засвистеть; ◆ militsioner ~ berdi милиционер засвистел;
2 дудка, свистулька, свисток.