hushtak
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hush-tak
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]1 Havoni puflab chiqarish yoʻli bilan chalinadigan asbob, moslama. ◆ Sopol hushtak. Militsioner hushtagi. n Yoʻlchi uni Ibolani
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ ovutish uchun, toldan bir novda kesib olib, kichkina hushtak yasadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Ana shunday asbob, moslama yordamida yoki lab va tishlar orasidan havo chiqarib hosil qilingan tovush. Koʻcha qorovuli hush-tagini eshitib toʻxtadi. m ◆ Odamlar no-rozilik bilan qarsak chalishar, zalning chek-ka-chekkalaridan hushtak ovozlari eshiti-lib qolardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Tursunboy ikki barmogʻini ogʻziga ti-qib, hushtak chaldi. S. Ahmad, „Ufq“ .
3 Biror taʼsir, tabiiy hodisa tufayli hosil boʻladigan, hushtakka oʻxshash tovush. ◆ Toʻsatdan devordagi radiokarnay hushtak chalib, keyin xirillay boshladi. "Mushtum" . ◆ Qaldirgʻochning tashlandiq uyasidan.. ingich-ka hushtak ovozi chiqardi: izgʻirin berki-nib olib, shoʻxlik qilayotganga oʻxshaydi. Choʻl-pon, „Kecha va kunduz“ . ◆ Kuchli shamol daraxt shoxlarini bir-biriga qasir-qusur urib, hushtak chaldi. Y. Muqimov, „Matonatli kishilar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲУШТАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]hushtak