huzn
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
huzn
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ,jj^. - gʻam-gʻussa; motam; qay-gʻu, hasrat
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. Gʻam, qaygʻu. ◆ Uning [Ku-mushning] koʻzlarida doimiy bir maʼyusiyat, arimas bir huzn, har onda bir entikib chayqalish edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Nashʼalardan xayolingga marjon tiz, Kip-rigingga aslo huzn qoʻnmasin. Oybek .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲУЗН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.