huzn

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

huzn

Etimologiyasi

a. ,jj^. - gʻam-gʻussa; motam; qay-gʻu, hasrat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Gʻam, qaygʻu. ◆ Uning [Ku-mushning] koʻzlarida doimiy bir maʼyusiyat, arimas bir huzn, har onda bir entikib chayqalish edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Nashʼalardan xayolingga marjon tiz, Kip-rigingga aslo huzn qoʻnmasin. Oybek .

Antonimlari

ҲУЗН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.